Okulary przeciwsłoneczne
Okulary przeciwsłoneczne – odmiana okularów służąca do ochrony wzroku przed silnym światłem słonecznym.
Znajdują zastosowanie szczególnie w okresie letnim w miejscach, w których Słońce operuje najintensywniej, a zatem na plażach, pokładach łodzi, na stokach narciarskich i na lodowcach, a także na drogach i ulicach wszędzie tam, gdzie światło słoneczne dociera do powierzchni ziemi w warunkach bez zachmurzenia i zamgleń.
Najprostsza odmiana okularów przeciwsłonecznych zawiera – tam gdzie w okularach korekcyjnych znajdują się soczewki – przyciemnione szkło; w takiej postaci wprowadził okulary słoneczne w roku 1752 James Escott – ich wynalazca.
Pomysł ten nie był jednak nowy. Dużo wcześniej szczególna odmiana okularów przeciwsłonecznych, chroniąca wzrok przed silnym światłem słonecznym na arktycznych pustyniach lodowych, używana była przez mieszkańców Arktyki (Inuitów – zwani popularnie Eskimosami). Były to okulary w postaci wąskich poziomych szczelin w wydrążonych kości lub drewna.
Obecnie zamiast szkła często stosowane jest półprzezroczyste tworzywa sztuczne, zazwyczaj barwione na kolor brązowy, ciemnoniebieski, ciemnozielony lub podobny. Najlepsze odmiany okularów przeciwsłonecznych ograniczają dostęp do oczu nie tylko promieni słonecznych w zakresie widzialnym, ale także w zakresie ultrafioletu, co szczególnie duże ma znaczenie w rejonach górskich i wysokogórskich, gdzie udział ultrafioletu w promieniach słonecznych jest znacznie wyższy niż w rejonach nizinnych i na poziomie morza.
Często stosowane są także okulary, łączące kilka innych cech z ochroną przed Słońcem – tu w szczególności najczęściej spotykane bywają gogle narciarskie, zasadniczo chroniące przed wiatrem i śniegiem, z filtrami przeciwsłonecznymi.
Okulary przeciwsłoneczne są także traktowane jako element ubioru, ozdoba twarzy. Zgodnie z modą zmienia się kształt oprawek, kolor szkieł (jedna z odmian modna w latach sześćdziesiątych wykorzystywała szkła, które od zewnątrz dawały efekt lustrzany) itp.
Używane są w tym zastosowaniu także w miejscach, w których nie zachodzi potrzeba ochrony wzroku przed Słońcem. Okulary przeciwsłoneczne służą także niekiedy do ukrycia niedostatków wyglądu twarzy u osób je noszących albo do zamaskowania niepełnosprawności osób niewidomych.
